Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Ο Όμηρος το ονόμασε «υγρό χρυσάφι», ο Ιπποκράτης, ο Γαληνός κι ο Διοσκουρίδης το επαίνεσαν για τις θετικές επιδράσεις του στην υγεία. Ο λόγος για το ελαιόλαδο, τη βάση της μεσογειακής διατροφής, που εξακολουθεί να κεντρίζει το ενδιαφέρον των ερευνητών παγκοσμίως, οι οποίοι επιβεβαιώνουν τις ευεργετικές και θεραπευτικές του δράσεις.

Την αντικαρκινική δράση του έξτρα-παρθένου ελαιολάδου διαπίστωσε πρόσφατη έρευνα Ισπανών επιστημόνων του Καταλανικού Ινστιτούτου Ογκολογίας και του Πανεπιστημίου της Γρανάδας, που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό «BMC Cancer». Σύμφωνα με τους ειδικούς, το καλής ποιότητας ελαιόλαδο περιέχει φυτοχημικά συστατικά ικανά να πυροδοτήσουν το θάνατο των καρκινικών κυττάρων και μπορεί να συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού.
Το μυστικό της δράσης του συγκεκριμένου είδους ελαιολάδου, εντοπίζεται στις πολυφαινόλες του, οι οποίες καταπιέζουν την ανεξέλεγκτη έκφραση του γονιδίου HER2, που εμπλέκεται στην ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων στους όγκους του στήθους. Όπως χαρακτηριστικά τόνισαν οι συγγραφείς της έρευνας, «αυτές οι πολυφαινόλες θα μπορούσαν να παράσχουν μία εξαιρετική, ασφαλή πλατφόρμα για το σχεδιασμό νέων φαρμάκων για τον καρκίνο του μαστού». Η ανακάλυψη εξηγεί και την αποδεδειγμένη σχέση μεταξύ μεσογειακής δίαιτας και μείωσης των κρουσμάτων του συγκεκριμένου τύπου καρκίνου.
Ένας από τους συμμετέχοντες σε αυτήν την έρευνα, ο Ισπανός Αλμπέρτο Φερνάντεζ Γκουτιέρεζ, υπογράφει και παλαιότερη μελέτη σχετική με το ελαιόλαδο, σύμφωνα με την οποία τα φυσικά αντιοξειδωτικά που περιέχει προλαμβάνουν την κυτταρική γήρανση και την οστεοπόρωση.

Αλλά και έρευνα Ελλήνων ιατρών, από το Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, που παρουσιάστηκε σε πρόσφατο συνέδριο Καρδιολογίας, διαπίστωσε ότι το παρθένο εγχώριο ελαιόλαδο διαθέτει καρδιο-προστατευτική δράση, καθώς η κατανάλωσή του βελτιώνει άμεσα (μέσα σε ένα δίωρο από τη λήψη του) τη λειτουργία των αγγείων και εμποδίζει τη δημιουργία φλεγμονής σε αυτά.

Και οι ευεργετικές δράσεις δεν σταματούν εδώ.

1 σχόλιο:

  1. Μεταξύ πολλών άλλων, στο ελαιόλαδο έχουν αναγνωριστεί επίσης οι εξής ιδιότητες:
    ότι επιδρά ευνοϊκά στην ανάπτυξη του κεντρικού νευρικού συστήματος, στη δομή των οστών του εγκεφάλου και του αγγειακού συστήματος και στην κανονική ανάπτυξη των παιδιών
    ότι τα μονοακόρεστα λιπαρά οξέα του, συμβάλλουν στη σύνθεση των λιπιδίων, που εφοδιάζουν με ενέργεια τα ανθρώπινα κύτταρα.
    ότι διευκολύνει την απορρόφηση των βιταμινών από τον οργανισμό.
    ότι επιβραδύνει τη γήρανση χάρη στα λιπαρά οξέα και τη βιταμίνη Ε που περιέχει.
    ότι ωφελεί το γαστρεντερικό σύστημα. Η συχνή κατανάλωσή του έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει την πέψη και βοηθά την καλή λειτουργία του εντέρου.
    Τι επηρεάζει την ποιότητα του ελαιολάδου;
    Η προέλευσή του. Το έδαφος, το κλίμα και το μικροκλίμα, το υψόμετρο στο οποίο βρίσκεται ο ελαιώνας, η γειτνίασή του με τη θάλασσα και η ηλιοφάνεια της περιοχής είναι σημαντικές παράμετροι. Ρόλο-«κλειδί» παίζουν επίσης, ο τρόπος καλλιέργειας του ελαιώνα (π.χ. το αν είναι ξερικός ή ποτιζόμενος –ο πρώτος δίνει μικρή ποσότητα αλλά πολύ καλύτερης ποιότητας ελαιόλαδο) αλλά και η ποικιλία της ελιάς.
    Η συλλογή του ελαιοκάρπου. Πρέπει να γίνει με καθαρά πανιά.
    Οι συνθήκες που επικρατούν στο λιοτρίβι. Αν ένα ελαιοτριβείο έχει σιδερένιους και όχι ανοξείδωτους σωλήνες, η ποιότητα του λαδιού θα υποβαθμιστεί και το λάδι θα είναι τοξικό. Ανοξείδωτες πρέπει να είναι επίσης οι δεξαμενές στις οποίες θα τοποθετηθεί το λάδι μετά την έκθλιψη. Και μάλιστα εγκατεστημένες σε σκιερό χώρο, ώστε το ελαιόλαδο να φυλάσσεται για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να εκτραπεί ποιοτικά.
    Η θερμοκρασία της ελαιομάλαξης. Πρέπει να γίνεται σε θερμοκρασία έως 27ΟC (ψυχρή έκθλιψη), για περίπου 20-35 λεπτά. Μεγαλύτερη θερμοκρασία μπορεί να αυξήσει την απόδοση (να παραχθεί δηλαδή περισσότερο λάδι), όμως η θερμότητα καταστρέφει την ποιότητα. Σε θερμοκρασία 60ΟC, το λάδι καταλήγει να μην έχει πια βιταμίνες - περιέχει μόνο μονοακόρεστα λιπαρά οξέα.
    Η οξύτητά του. Το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο έχει οξύτητα έως 0,8% και το παρθένο ελαιόλαδο 0,8- 2%. Η μεγαλύτερη οξύτητα (άνω του 2%) προέρχεται από τη δημιουργία ελεύθερων λιπαρών οξέων που έχουν δυσάρεστη οσμή και μειώνουν σημαντικά την ποιότητά του ελαιολάδου.
    Η μούργα. Το λάδι δεν πρέπει να βρίσκεται σε επαφή με τη μούργα, που καθιζάνει στα δοχεία αποθήκευσης μετά την έκθλιψη. Γι’ αυτό το λόγο είναι επιβεβλημένη η μετάγγιση του ελαιολάδου ύστερα από ένα εύλογο χρονικό διάστημα, σε άλλο δοχείο φύλαξης. Η διάρκεια ζωής ενός λαδιού που έρχεται σε επαφή με μούργα είναι πολύ μικρή.
    Το φιλτράρισμα. Προκειμένου να συγκρατηθούν η υγρασία και οι ξένες ύλες, που έχουν οξειδωτική δράση και μπορούν να υποβαθμίσουν την ποιότητα του λαδιού, είναι αναγκαίο το φιλτράρισμά του με ειδικό διηθητικό χαρτί.
    Ο οργανοληπτικός έλεγχος. Γίνεται από ένα πάνελ 10-12 δοκιμαστών, προσεκτικά επιλεγμένων και αξιόπιστων, που αξιολογούν μέσω οσφρητικών και γευστικών δοκιμών τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ελαιολάδου και το κατηγοριοποιούν με κριτήριο το ποσοστό ύπαρξης ή όχι συγκεκριμένων μειονεκτημάτων και πλεονεκτημάτων. Ένα και μόνο ελάττωμα αρκεί για να φύγει το ελαιόλαδο από την κατηγορία του εξαιρετικά παρθένου.
    Η διακίνηση και η αποθήκευσή του από τον καταναλωτή. «Εχθροί» του ελαιολάδου είναι η υγρασία, το φως και η ζέστη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή